Jestem zmęczona. Albo mam PMS. Albo szlag mnie w końcu trafił, bo już tyle razy mówiłam, że mnie trafi, to może się spełniło. Nie wiem. Dziwnie. Smutno. Apatycznie. To, co się dzieje w mojej głowie, dla mnie samej pozostaje nieodgadnione. Bo znajdując odpowiedź, zaraz ją gubię i wpadam w drugą próżnię. Albo po prostu znam odpowiedź, ale boję się ją uznać, wypowiedzieć głośno pełnym, mocnym głosem tak, aby nareszcie przyjąć ją w otchłanie świadomości. Żeby znów nie uleciała w przestrzeń, żeby znowu nie rozbiła się o rzeczywistość. Żeby rzeczywistość jej nie pochłonęła. Jestem w matni.

Na dzisiaj? Tylko The White Stripes "Truth doesn't make a noise".